Η ατμόσφαιρα: Απλό, ταπεινό ταβερνάκι, χωρίς ντιζαϊνιές, από αυτά που κάθε γειτονιά κρύβει ως επτασφράγιστο μυστικό. Ταβερνάκι με ψυχή. Το «από στόμα σε στόμα» εδώ φαίνεται πως λειτούργησε θαυμάσια και έτσι ανάμεσα στους θαμώνες θα βρεις ψαροφάγους από όλη την Αθήνα. Το καλοκαίρι η δράση μεταφέρεται έξω, στο πεζοδρόμιο.
Η πρώτη ύλη φυσάει. Η Άννα, η ιδιοκτήτρια και μαγείρισσα της ταβέρνας, έχει κληρονομικό από τον πατέρα της ένα μαγαζί με είδη αλιείας. Οπως καταλαβαίνετε, οι ψαράδες μας δίνουν πρώτη ποιότητα. Είναι καλά και τα μικρά και τα μεγάλα. Και του τηγανιού και της σχάρας. Τα μπαρμπούνια ίσα που ξαφνιάζονται στο τηγάνι. Οι σαργοί, καλοψημένοι, με όλα τα ζουμιά τους. Το χταπόδι από τα Κουφονήσια μαστιχωτό, κρουστό, ξεχειλίζει θάλασσα. Τα αχνιστά καβούρια, τα όστρακα και τα μύδια είναι ολόγλυκα.
Η Ιωάννα Σπηλιώτη, μαγείρισσα-ιδιοκτήτρια και ψυχή του Ψαροκόκαλου, γνώριζε από παιδί τα των ψαριών. Ο πατέρας της προμήθευε με δίχτυα τα καΐκια και αυτό τη βοήθησε όχι μόνο να έχει πρώτη την καλύτερη πρώτη ύλη, αλλά και να μάθει τα τερτίπια των ψαριών και των όστρακων, τις εποχές τους και πώς να τα μαγειρέψει.
